CAFER ZORLU AĞABEYİMİZİ YİTİRDİK!Karikatürümüz, "Zorlu" bir yaşamın içinden gelerek karikatürde özgün bir imza bırakan, karikatüre 61 yıldır emek veren çınarı Cafer Zorlu'yu 86 yaşında yitirdi. 24 Ağustos 2012 Cuma günü akşamı aramızdan ayrılan Cafer Zorlu’nun cenazesi bugün öğle namazının ardından Cennet Mahallesi Cennet Camii’nden alınarak Büyükçekmece Mezarlığı’nda toprağa verilecek.
CAFER ZORLU... Soyadı gibi "Zorlu"mu zorlu bir yaşamın içinden gelerek, karikatürle hayata tutunan bir büyük ustanın yaşamı 24 Ağustos 2012'de noktalandı. Meslektaşı Zeki Beyner ile karikatür tarihimize bambaşka bir boyut getiren, Akbaba mizah dergisinin "unutulmaz" ismi, benzersiz bir büyük usta "yaşayan en duayen" imza olarak hayata veda etti. 
Cafer Zorlu, 1926 yılında Bursa İnegöl'de doğmuştu, dokuz yaşında İstanbul’a geldi. Aklında hep karikatürcü olmak vardı. Ancak hayatın zorlukları içinde çalışmak zorunda kaldığı işler karikatür konusundaki hayalinin gerçekleşmesini hep erteletti. Terzi, berber çıraklığı, su satıcılığı gibi çeşitli işlerde çalıştıktan sonra çizdiği eskizleri Altan Erbulak’a göstererek karikatür çizgilerinin gelişmesini sağladı. İlk eseri 1957’de Dolmuş dergisinde yayınlandı. Bu yıllarda; Taş Karikatür dergisinde karikatür çizmeye başladı. Bunu Akbaba dergisi Tercüman, Hürriyet, Milliyet gazetelerindeki spor konulu karikatürleri izledi... Karikatürleri ile Türkiye Gazeteciler Derneği ve Türkiye Spor Yazarları Derneği ödüllerini yıllarca üst üste kazandı. Emekli olduktan sonra meslek hayatı içinde çizmiş olduğu seçilmiş karikatürleri pek çok kitapta topladı. Bu kitapları hep kendi çabalarıyla, benzersiz bir şekilde yayımlayabildi. Özgün ve en uzun soluklu ustalardan biriydi. Onun yaşında böylesi başka bir ustanın kalmadığını söylersek sanırız kaybının önemi daha iyi anlaşılacaktır.CİHAN DEMİRCİ'DEN "CAFER ZORLU" USTA ANISINA BİR KAÇ SATIR:
"Sevgili Cafer ağabey, tıpkı yakın arkadaşı, meslektaşı Zeki Beyner gibi karikatürümüzün benzersiz, bambaşka bir ustasıydı. Onunla sanırım ilk kez 1979'da Sunder Erdoğan ağabey sayesinde tanıştım. 79'da başlayan dostluğumuz 1981'de Ses dergisinin Atmaca mizah ekinde bir yıldan fazla birlikte çalıştığımız sürede daha sağlam bir hale geldi. An geldi Cennet Mahallesindeki evinde o çok sevdiği kurufasülyeden yedik, an geldi büyüdüğü semt olan Karagümrük'teki Darvakit Meyhanesinde uzun ve keyif dolu saatler geçirdik. Sonra başka dergilerde, Milliyet Yayınlarında çalıştık bir ara. Karikatürcüler Derneğinin etkinliklerinde biraraya geldik pek çok kez... Karikatür kitaplarını, benzersiz bir şekilde kitaplarının içine aldığı reklamlar sayesinde, kendi çabasıyla çıkartan, hayatın tüm zorluklarının içinden çıkarak, karikatür sayesinde hayata tutunan, sonrasında çocuklarını yetiştiren, sevgi dolu bir yürek 86 yıllık upuzun bir ömre sığdı. Cafer ağabeyle çeşitli tarihlerde pek çok röportaj yapmıştım. Yıllar önce Mazete mizah ekinde bir tanesi yayınlanmıştı. Bunların tamamını yayınlamadım henüz, umarım önümüzdeki günlerde Mizahhaber'de kısmet olur yayınlamak. Cafer usta daha geçen yıl meslekteki 60. yılını bir karikatür sergisiyle kutlamıştı. Demek ki geride 61 yıllık bir emek bıraktı... Kaç çizere nasip olur böylesi uzun bir yolculuk?.. Cafer Baba, bugün Zeki Beyner ağabeyin yanına gidiyor. Necmi Rıza da onları uzaktan izliyor belki de... Birbirini hem çok seven hem de birlikte olduklarında her daim tatlı tatlı didişen bu iki eski dostun ruhu belki bir yerlerde yeniden keyifli kavgalara girişir, belli mi olur?.. Güle güle Cafer Baba, güle güle Cennet Mahallesinin, Karagümrüğün benzersiz kalemi... Foça'da olduğum için ne yazık ki bugün cenazede bulunamıyorum. Ama ilk fırsatta bol kırmızı biberli bir kurufasülye yiyerek, sevgiyle ve senden kalan o güzelim anılarla anmak şart oldu seni..."
CaferZorlu, 5 Nisan 2010 tarihinde Ataköy'dei Yunus Emre Kültür Merkezinde çizer dostlarıyla birlikte... (MİZAHHABER ARŞİVİ)
(Bu haberde en üstte kullanılan siyah-beyaz, o harika Cafer Zorlu portresi Sadık Üçok arkadaşımıza, hemen altındaki diğer portre fotoğrafı ise Muhittin Köroğlu'na aittir..)