ERDOĞAN KARAYEL
"ÜMİT YAŞAR" USTA
İÇİN YAZDI...
ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN'IN
"HİCİV VE TAŞLAMA" YANI ÜZERİNE..
Sevgili Cihan..
Ümit Yaşar Oğuzcan'ı dediğin gibi bir çok insan sadece melankolik aşk şiirleri yazan şair olarak hatırlar.. Oysa onun "hiciv ve taşlama" yönünü pek az insan bilir..Özellikle "Çarşaf" okuyucuları çok daha iyi hatırlar. Böyle büyük ve mütevazi bir ustayla Çarşaf'ta birlikte çalışmış olmak büyük bir mutluluk ve övünç kaynağıdır benim icin.. Çetin Emeç'in genel yayın yönetmenliğini yaptığı dergide güzel bir ortam vardı.. Zeki beyner, Bülent Düzgit, Suavi Sualp, Vedat Saygel, Bülent Arabacıoğlu, Sinan Gürdağcık, Öznur Kalender, Semih Balcıoğlu, Ergin Gülen ve sevgili Necati Abacı gibi ustalarla çalışmak ve onlarla aynı ortamı paylaşmak anlatılamaz, ancak yaşanır.. Ümit Yasar Oğuzcan da, oldukca mütevazı ve dost canlısı bir ağabeydi bizler için.. Onunla ikimize bir köşe ayırmıştı "Çarşaf" yönetimi.. Adı "Bunu yazan Tosun..." olan bu köşede"sokak duvarı" veya "wc"edebiyatından (grafitti) örnekleri hem yazı hem de çizgiyle yansıtıyorduk.. Sanıyorum altı ay kadar devam etti bu köşe..Ben, adı gibi bir tosuncuk çiziyor, Ümit Yaşar Oğuzcan da ona dizeler yazIyordu.. elimdeki örnekler İstanbul'da olduğu icin yazımı bu örneklerden biriyle süsleyemiyorum.. Belki sende varsa bu yazımın altına bir örneği koyabilirsen cok sevinir, mutlu olurum.. Yıl sanırım 1977-78.. Nur içinde yatsın.. Ustalarla bizi bir ağabey-kardeş gibi kaynaştıran sayfa düzeninden sorumlu yönetmen sevgili Gönen Bozkurtlar'a da buradan selam ve sevgilerimi gönderiyorum..
Sevgili cihan, Suavi Sualp gibi bir ustayla da panoramalar hazırlamış şanslı bir çizer olarak, eski günleri yadettirdiğin için sana ayrıca minnettarım.. Dileğim, mizahın "kadim dostları" hiç tükenmesin..Yazımı, habire "tüketim toplumu" olmaya pompalanan ülkemizin aramızda olmayan tüm "mizah üretici"lerine sonsuz sevgi, saygı ve özlem dileklerimle bitiriyorum..
Erdoğan Karayel