Tekin Aral'ı yitireli 17 yıl geride kaldı... Tarih: 19 Nisan 1999'du... Henüz 58 yaşındaydı... Erken bir kayıptı Tekin Aral... Türk mizah dergiciliğinin bir dönemine ağabeyi Oğuz Aral'la birlikte imzasını çakmış bir ustaydı. 1941 yılında İstanbul’da doğan Tekin Aral ilk ve orta öğrenimini Darüşşafaka Lisesinde yapmıştı. İlk karikatürü 1956’da “Dolmuş” dergisinde yayınlanan Tekin Aral daha sonra; Tef, Karikatür, Vatan, Yeni Tanin, Yeni Sabah, Akşam’da çalıştı. Çizgi film çalışmalarında bulundu. Günaydın gazetesinde çalışırken ağabeyi Oğuz Aral’ın 1972'de çıkardığı Gırgır’da çizmeye başlayan Tekin Aral 1976 yılında Fırt dergisini çıkardı.
Fırt, Gırgır'ın küçük boyutlusu, renklisi ve yavrusuydu adeta... Gırgır'ın 450 binleri zorladığı dönemlerde Fırt dergisi de en çok satan ikinci dergi olarak 250 binlerde tirajları görmüştü. Fırt dergisinde başladığı “Salacak Hikayeleri”yle okur kitlesini genişleten Tekin Aral, uzun yıllar Fırt dergisini yönettikten sonra Fırt dergisinin 1989 yılında elinden alınmasından sonra (Gırgır'ın Oğuz Aral'ın elinden alındığı dönemde Fırt da onun elinden alınmıştı.) Fırfır adlı başka bir dergi çıkartmıştı. Tekin Aral da son yıllarında tıpkı abisi Oğuz Aral gibi nerdeyse tamamen yazarlığa yönelmişti ve 1995’ten itibaren Hürriyet gazetesinde çok keyifli televizyon yazıları yazıyordu.
Sevgili Tekin Aral'la 1978 yılında tanışmıştım. 1976'da çıkan Fırt dergisini yönettiği dönemdi. İlk karikatürlerim Gırgır'dan önce Fırt'ta çıkmıştı. 1978-79-80 yıllarında amatör bir çizer olarak pek çok kez gittiğim Fırt'ta 1986-87-88 yıllarında onunla birlikte çalışma şansını buldum. 1986 yılının Mart ayı filandı... Tekin abi, Güldürü Üretim Merkezi'nin kapandığını haber almış. Beni, Galip Tekin'e telefon ettirerek, Galip'in aracılığıyla Fırt dergisinde çalışmaya çağırmıştı. 1988'de dışarı gideceğim günlerin öncesine dek 3 yıla yakın bir süre onunla çalıştım. Aradan 30 yıla yakın bir zaman geçmiş olmasına inanmak çok zor. Pek çok anı kaldı geriye. 19 Nisan 1999’da henüz 58 yaşındayken, aramızdan aniden ayrılan sevgili Tekin ağabey, o yakışıklı ve her an janti haliyle gözümün önünde.
Gözlerim Alayköşkü Caddesindeki o müthiş binada geçen günlere gidiyor. Tekin ağabeyin o unutulmaz odasına... Onun "Muammeeeeeer" diye bağırışı hala kulaklarımda... Sahi şimdi aklıma geldi, Atilla Atalay arkadaşımız "Story Of Girgir" adlı, Gırgır ekibinin hazırladığı, Gırgır'ı anlatan parodilerden oluşan o güzelim filmde Tekin ağabeyi ne de güzel canlandırmıştı... Birebir aynıydı... Şimdilerde sıradan bir yayınevi olan, korunmayan, saklanmayan, harcanan, içinde Gırgır'ı, Fırt'ı, Günaydın'ı ve daha onlarca gazete ve dergiyi barındırmış anı yüklü o müthiş bina Cağaloğlu'nda Alayköşkü Caddesinde öylece duruyor... Önünden zaman zaman geçtikçe içimi hem unutulmaz anılar, hem de o güzel günlerden bugünlere gelinen hazin vaziyet nedeniyle hüzün kaplıyor... Sevgili Tekin Aral'ı 17. ölüm yıldönümünde bir kez daha sevgiyle ve özlemle anıyorum...
