İkinci Dünya Savaşı yıllarında ‘Yeni Sabah’ gazetesinde
günlük karikatürler çizen Ramiz Gökçe'nin yarattığı en ünlü tip şüphesiz; ‘Tombul Teyze’ adlı çizgi tipidir. Sol tarafta bu tipi görüyorsunuz. Yaşadığı dönemdeki en büyük rakibi olan Cemal Nadir Güler'in şişman "Amcabey" adlı tipine karşı o da şişman bir kadın tipiyle "Tombul Teyze" ile çıkmıştır, okurun karşısına. Tombul Teyze, yayınlandığı dönemde okurdan büyük ilgi görmüştür. İki çizer arasında tatlı bir rekabet de yaşanmıştır böylece...
Ramiz Gökçe, ilk sayısı 12 Temmuz 1946 tarihinde çıkan ‘Mizah’ dergisinin ilk sayısında yazdığı yazıda, mizahın, “hakikate bir neşe projektörü tutma sanatı. Az sözle veya çizgi ile çok şey düşündürmek sanatı” olduğunu belirtir. Ramiz Gökçe, karikatürcüyü ise şöyle tanımlar: “Karikatürcünün gözü biraz da ruhun resmini çeken bir objektif gibidir”
Ramiz, genç
karikatüristlere de; “Geniş ansiklopedik malumat. Filin kuyruğundan Çörçil’in
pürosuna, patlıcanın çiçeğinden Endonezya bayrağına kadar her şeyi bilmeden bu
mesleğe girmemelidir” önerisinde bulunur. Çağdaşı usta karikatürist Cemal
Nadir gibi aslında ressam olmaya çalışan, ancak maddi anlamda zorlukla geçen yaşamında karikatürist kalan Ramiz, bunun
nedenini ise şöyle açıklar: “Karikatür bana yağlı boya ile tablo yapmayı
unutturdu. Çünkü altı - yedi lira masrafla ve altı - yedi aylık emekle meydana
getirilen tablolara bazen altı - yedi kuruş veren çıkmıyordu.”
YAZI: Cihan Demirci (MİZAHHABER)
İstanbul’da 1900 yılında doğan Ramiz Gökçe, Beşiktaş
İttihat ve Terakki Mektebi’nde, Kabataş İdadisi’nde ve İstanbul Öğretmen
Okulu’nda okudu. 1919’da Ortaköy Darüleytamı’na (Kimsesiz çocuklar için kurulan
yatılı okul. Yetimler Evi) ve Şişli Terakki Lisesi’ne resim öğretmeni olarak
atandı. Karikatürcülüğü sırasında konferanslar verdi, toplu sergiler düzenledi,
kişisel sergiler açtı. Kendi adını taşıyan karikatür albümü dışında ‘Tombul
Teyze’, ‘Harp Karikatürleri’, ‘Yeni Zengin’ adlı karikatür albümlerini
yayınladı. Ölüm, onu dergide yakaladı. Kalp hastası olan Ramiz Gökçe, felç
geçirmiş, ancak iyileşmişti. 5 Ocak 1953’te, karikatür çizerken geçirdiği
ikinci kalp krizinden sonra kaldırıldığı hastanede kurtarılamadı ve yaşamını 53 yaşında yitirdi.
Ramiz Gökçe, ilk sayısı 12 Temmuz 1946 tarihinde çıkan ‘Mizah’ dergisinin ilk sayısında yazdığı yazıda, mizahın, “hakikate bir neşe projektörü tutma sanatı. Az sözle veya çizgi ile çok şey düşündürmek sanatı” olduğunu belirtir. Ramiz Gökçe, karikatürcüyü ise şöyle tanımlar: “Karikatürcünün gözü biraz da ruhun resmini çeken bir objektif gibidir”
20. yüzyıl ilk yarısında karikatürümüze Cemal Nadir Güler'le birlikte damgasını vurmuş bu emekçi çizeri, sevgili Ramiz Gökçe'yi 61. ölüm yıldönümünde de unutmuyor, bir kez daha sevgiyle anıyorum... Ustanın çizgi dolu ruhu şad olsun...
YAZI: Cihan Demirci (MİZAHHABER)
RAMİZ
GÖKÇE'NİN ÖZGEÇMİŞİ...
