25 Kasım 2008 Salı

KORAY LAMA
YAZIYOR...
KARADIR BAHTIM
KARAAA!
Şu aralar en çok mırıldandığım türkü bu: "Karadır şu bahtım karaaaaaaa..." Gerçekten de bu ülkenin bahtı kara... Var olan iktidarı kara, ana muhalefeti kara, baba muhalefeti kara, bahçeli muhalefeti kara, hava muhalefeti kara, karayolları muhalefeti kara... Havası kara, kömürü kara, batan iskelesi bile Karaköy!
Bu kadar kara bir ortamda CHP'nin kara çarşafa sarılması, oradan oy üretme peşine düşmesi kara mizahtan öte... Karardıkça kararan ülke, kara paranın, kara güçlerin, kara babaların elinde oyuncak...Kara paranın dünya merkezi haline gelen, artık sadece Karadenizde batan gemileri olmayan, Somali'de bile gemileri rehin alınan, kara haberi bol bir ülke...
Ülke karardıkça halkı da kararıyor. Dostları asla kara gün dostu olmasa da sevdaları bile kara sevda bu ülkenin. Ama o kara sevda çoğunlukla kesildiğinde içinden kan kırmızı çıkıyor! Kara çalmayı pek seviyor bu ülke. Karalar bağlamayı.
"Bize karada ölüm yok" dense de, en çok karayollarında ölüyor bu ülkenin insanı. Karaborsayı da pek sever. Kara cehaleti de... Kara cahil insan üretmek en çok yaptığı iştir bu ülkenin. Kara cahili arttıkça, karanlığı da artıyor ülkenin... Kara kömür kokuyor ortalık... İktidar desen oyu kara kömüre bağlamış. Doğal gaza zam yaptıkça yapıyor, doğal gaz kullanamayacak hale gelip, doğal kaza dönüşen insanlarına da torba torba kömür dağıtıyor.
İçimiz kararıyor... Hafakanlar basıyor... Canımızdan geçtik, ümüğümüz sıkılıyor... Zamanında gemileri karadan yürüten Fatih'lerin ülkesinde, gemiler denizde bile gidemiyor. Hızlı trenler çarpışıyor. Gemiler batıyor. Derken iş iskeleye kadar geliyor. Sağlam iskeleye bağlanacak gemi yok. Ama gemicik var. Yani sağlam kazık!!!! Kendini sağlam kazığa bağlamış ağzı açık bir halk!!! Batan iskele, iskele babasıyla batıyor. Babalar iskele babasıydı bu ülkede. Babalar yaptıkları hatalarla kara babalara getirdi bizi. Kasımpaşa kıyıları tersane, batacak iskeleler yapalım o tersanelerde... Tuzla da öldürülecek daha çok işçi var ama şu ara kapalı...
Karayı değil kafayı yiyorum giderek... 2009'da krizin en karasını bekliyorum hamdolsun... Hamdolsun ki kara lahana yiyorum... Karagöz oynatıyorum... Kafayı oynatıyorum... Hayal perdesi değil bu, koca bir ülke...Koca ama embesil... Kara tahtadayım... Hamdolsun ki embesil bir nesil de sizin eseriniz oldu... Daha çok su götürür bu pilav...
Karaköy battı... Sırada Sirkeci, Haydarpaşa, Kadıköy var... Batan ülkenin iskeleleri hamdolsun... Batan batsın... Batsın bu global dünya... Hamd olsun krizde sucuk bile satarız gerekirse... 3 çocuk yaparız en azından... İkisini dilendiririz, birine de veririz selpakı atarız otobana... Sucuk satarız, çocuk yaparız...Karalar bağlarız, oturup ağlarız... Bu yazıda derken karaya oturur ve burda böylece bataaaa... (Vay anasına, sonunda yazı da battı beeee!)
KORAY LAMA