Çok uzun yıllardır Temmuz'u hiç sevmem... Çok kez de yazmışımdır... Durup dururken olmadı elbette bu Temmuz sevmemezlik, zira zaten Temmuz'da mizahçıları hiç sevmez, Temmuz'da yitirdiğimiz müthiş mizah ustalarını her yıl paylaşırım... O kadar çoktur ki sayısı... Temmuz benim için Sivas yangınıyla başlar, hemen ertesi günü ardından mucize eseri 20 yıl önce ölümden döndüğüm o kabus gün gelir, sonrasında ardı ardına en sevdiğim mizah ustalarının, meslektaşların gidiş ayı olarak cehennem sıcağı içinde sürer de sürer... Her Temmuz içimi sıcak bir acı kaplar...
Bugün 6 Temmuz... Çocuk yaşta önce kitaplarını tek tek okuyarak sevdiğim, sonrasında gencecik yaşımda, aynı işyerinde yan yana masalarda birlikte çalışma onuru yaşadığım Aziz Nesin ustamızı yitireli, 6 Temmuz'da 29 yıl oldu... Evet, tam 29 yıl geçmiş, ölümünden sadece 19 gün önce, 17 Haziran 1995'te İzmit'te o dönem ki adıyla Saraybahçe Belediyesinin davetlisiydik... Bu belediyenin bugünkü adı İzmit Belediyesi bu arada...
.jpg)
İşte bu şiddete, gericiliğe karşı mizahın ve mizah duygusuna sahip bir hoşgörünün altını çizdiğimiz bu dönemde benim önayak olduğum bir söyleşiye gelmişti sıra... Bu söyleşinin baş konuğu Aziz Nesin olacaktı. Aziz ağabeyin 40 dereceyi aşan bir ateş içinde hasta olmasına rağmen katıldığı "ŞİDDETE KARŞI MİZAH VE HOŞGÖRÜ" başlıklı söyleşimizde aslında o gün biz İzmit'te 5-6 kişi olacaktık ama mizah dünyasından ve bizim kuşaktan bazı mizahçı arkadaşlar Sivas Katliamı sonrasında o dönem Aziz Nesin'le yan yana görülmekten bile korktukları için ne yazık ki çeşitli bahanelerle bu söyleşiye gelmediler, gerçekten annesinin rahatsızlığı nedeniyle Adana'ya gitmek durumunda kalan Demirtaş Ceyhun da son anda katılamayınca, sadece Aziz Nesin ve ben, 35 dereceyi aşan bir sıcak altında, polis koridoru içinde çok ağır bir konuşma gerçekleştirip ardından da imza günü yaptık!..
Aziz ağabey, genç kuşak mizahçı olarak bana acır halde bakıyordu, akılla ilişkisini kesmeye başlamış bir ülkede mizahı da, mizahçıyı da çok zor günler bekliyordu sonuçta!.. Onu Sivas'ta koruyamamış olan bu ülkeye çok kızgındı haklı olarak. Bu ülkenin güzel günleri için elini taşın altından çekmemiş, yüreği elinde gezen gerçek bir aydındı!.. Hayatı boyunca kimseye pabuç bırakmamıştı!..
Onun son yıllarındaki en yakın arkadaşı, hastabakıcısı, sevgilisi, dostu, can yoldaşı sevgili Ayben hanım yanındaki gerçek koruma gibiydi!.. O dönem adı Saraybahçe Belediyesi olan şimdiki İzmit Belediyesinin başkan yardımcısı da bizimleydi... Keltepe'de o gün dört kişiydik anlayacağınız...
Her öngörüsü doğru çıktı, çünkü işi hep akılla oldu, bugün ülkemizde ranta yenik düşmemiş, organik bir mizah da, organik bir mizahçı da gerçekten "acınacak" haldedir ve siyasi-toplumsal hatta uç noktalarda gezinecek absürt bir mizah bile adeta yasaklanmıştır, onun gitmeden önce gördüğü gibi...
.jpg)
Herhangi bir partinin ya da siyasi görüşün yalakası ya da maşası olmayan, zalim ve yok edici iktidarları eleştirdiği kadar, iktidar olma gibi bir derdi olmayan, toplumun uzun yıllar sadece ömrünü çalan, beceriksiz muhalefet partilerini de eleştiren, gerçekten muhalif yürekli, tam bağımsız mizahçılara özgü derin bir yalnızlık da cabası!!!!
Aziz Nesin ustanın sağlığında Nesin Vakfıyla çok daha fazla haşır-neşirdik, ölümünün ardından ne yazık ki benden kaynaklanmayan bir şekilde bu ilişkiler de kesildi!.. Keşke onu yıllar önce pek çok kez yaptığımız gibi bu ölüm yıldönümünde de görsel sunumlu özel söyleşilerle anabilseydik ama ne yazık ki bir tane CHP'li belediye ya da sivil toplum örgütü ya da yayınevi böylesi bir etkinliğe gene el vermedi!!!! Bu etkinlikler yapıldığında bile orada bir mizahçı pek göremezsiniz, çünkü gerçek ve muhalif mizah bu ülkeden adeta kovulmuş bir güzellik gibidir uzun yıllardır!.. Son 3 yıldır temelli yaşamaya başladığım Foça'da başka söyleşi önerileri de hayata bir türlü geçemediği için bunu bu yıl önermedim bile!..
Zamanında çözdüğü bu toplumun bugünkü çok daha perişan, çok daha içler acısı ve çok daha korkunç halini görmeden gitti en azından!.. Bu işe 46 yıl önce çocuk yaşta adım attığım yıllarda başlayan mizah yolculuğumda 4 büyük ustam oldu; bunlar; Aziz Nesin, Oğuz Aral, Suavi Süalp ve Altan Erbulak'tır... Benim kare as'ım olan bu dörtlüden ustam Aziz Nesin'in ben de hep ışık saçan ve bana müthiş bir direnç ve güç veren o güzelim anısına, ölümünün 29. yılında bir kez daha mizah dolusu yürekten sevgilerimle...
Cihan Demirci (6 Temmuz 2024)